1990'lı yılların samimi mahalle kültüründe, televizyonu olmayan komşuların akşamları "Haydi bize gelin, televizyon izleyelim!" davetleriyle bir araya geldiği günler, teknolojinin gelişimiyle geride kaldı. Her evde televizyonun bulunmasıyla bu sıcak gelenekler değişti ancak mahallelerdeki komşuluk ilişkileri tamamen yok olmuş değil; sadece biçim değiştiriyor. Özellikle Osmaniye gibi sıcak iklimlerde, klimalı evler yeni "buluşma noktası" haline gelerek mahalle kültürünü yaşatmaya devam ediyor.
Yaz aylarında bunaltıcı sıcaklarla birlikte, 90'lı yıllarda televizyon etrafında birleşen komşular, şimdi serinlemek için birbirlerinin klimalı evlerine konuk oluyor. Özellikle dar gelirli ailelerin veya klimalı ortamı olmayan esnafın bulunduğu mahallelerde, akşam saatlerinde komşuların birbirlerini "Akşam bize gelin, klimalı odada oturalım, serinleriz!"diyerek davet etmesi sıkça rastlanan bir durum haline geldi.
Bu yeni alışkanlık, geçmişteki televizyon davetleri gibi, komşuluk ilişkilerini güçlendiren, sohbetin ve dayanışmanın sürdüğü yeni bir platform yaratıyor. Komşular bir araya gelerek günün yorgunluğunu atıyor, çaylar yudumlanırken muhabbetler ediliyor ve böylece mahalle ruhu, değişen koşullara ayak uydurarak yaşamaya devam ediyor. Bu durum, teknolojinin getirdiği kolaylıkların yanı sıra, sosyal bağların ne denli önemli olduğunu ve insanoğlunun bir araya gelme ihtiyacının farklı yollarla da olsa varlığını sürdürdüğünü bir kez daha gözler önüne seriyor.
OSMANİYE (UHA) - MURAT BOZ
SON YAZILAR